گردشگری و بومگردی

توسعه ی گردشگری در جهان و این که در آینده ای نزدیک این پدیده جایگزین صنعت نفت و خودروسازی و غیره در جهان خواهد شد شرایط ویژه ای را به خود اختصاص می دهد. در میان شاخه های مختلف گردشگری در جهان در سال های اخیر شاخه ای که بیش ترین رشد را داشته است " اکوتوریسم " است و ایران با دارا بودن میراث فرهنگی و تاریخی جزو ده کشور برتر جهان است که از نظر تنوع زیستی جزء پنج کشور مطرح جهان است اما متاسفانه از نظر تعداد جذب گر به دلایل بسیار در رتبه های پایین جدول سازمان جهانی و جهانگردی قرارر گرفته است. جلوه های طبیعت ایران با دارا بودن عناصری از اروپا و آسیا و آفریقا در خود قابلیت و ویژگی های آن را دو چندان کرده است و این تنوع باعث شده شرایط منحصر به فردی را در ایران به وجود آورد و مجموع هیچ کشوری از لحاظ داشتن ظرفیت های بالقوه گردشگری به ایران نمی رسد و این در حالی است که سازمان جهانگردی اعلام کرده است که درآمد سالانه ایران از طریق اکوتوریسم می تواند به 12 میلیارد برسد و همچنین در سال 2000 سازمان یونسکو اعلام کرد اگر چه ایران روی کمربند خشک قراردارد اما دارای مقام هفتم ذخیره گاه های زیست کره زمین است و دارای تنوع زیستی منحصر به فردی می باشد و جای تاسف است که ایران در بین شصت کشور توریست پذیر جایی ندارد و فقط چیزی حدود صد هزار نفر گردشگر واقعی در سال به ایران سفر می کنند . که از این تعداد حدود دو درصد آن ها اکوتوریست هستند.

و جای تاسف است زمانی که مشاهده می کنیم در کشورهای دیگر سازمان های دولتی و غیر دولتی به شدت پیگیر حفظ احیا و توسعه زیستگاها و محافظت از گونه های گیاهی و جانوری و هدف اول آن ایجاد بسترسازی و بهره برداری از آن بسترها برای محافظت است ، اما در ایران دو وهله ی اول بهره برداری اقتصادی از این موقعیت های زیست محیطی قراردارد. این در حالی است که اعلام می دارند شیر و ببر ایرانی منقرض شدن هستند اما کشورهای در حال توسعه مانند ترکیه ، تایلند ، مالزی و غیره سواحل خود را در جهت جذب گردشگر آماده می کنند و از مناطق جنگلی و پارک های خود جهت حفظ گونه های جانوری و گیاهی خود استفاده می کنند.

در حالی که سواحل آبی ایران در شمال و جنوب در اختیار افراد و بنگاه های خصوصی در آمده است یا مغفول و مهجور مانده است. بنابراین لازمه ی گریز از پیامدهای نامطلوب گردشگری و دستیابی به الگوهای بهینه توسعه گردشگری ، برنامه ریزی زمین و ارزیابی توان اکولوژیکی است زیرا اکوتوریسم به طور عمده بر منابع و جاذبه هایی استوار است که محیط طبیعی در اختیار گردشگر قرار می دهد که بهره گیری از آن به شرایط و امکانات مناسب نیاز است " هرتز " اولین فردی است که در سال 1965 واژه اکوتوریسم را معرفی کرد و دور نگاه وی اکوتوریسم چیزی نیست جز حفظ و نگهداری از محیط زیست، جوامع بومی و سفر مسئولانه با هدف ایجاد پایداری در زیست بوم. بنابراین مبحثی که همواره محل تامل در این زمینه بوده ، تمایزی است که بین گردشگری مبتنی بر طبیعت به عنوان یک الگوی فضایی و اکوتوریسم به عنوان یک گونه گردشگری وجود دارد. این در حالی است که بیش تر مواقع این دو مترادف هم محسوب می شوند و حتی گاهی یکی پنداشته می گردند. هم چنین در بازار جهانی گردشگری در طبیعت یک بخش ملکی محسوب می شود که اکوتوریسم جزیی از آن در کنار گردشگری ماجراجویی است. در واقع اکوتوریسم بخشی در حال گسترش از بازار گردشگری مبتنی بر طبیعت است.

در این راستا نمی توان سفر به طبیعت را بدون در نظر گرفتن ویژگی های آن اکوتوریسم نامید در حالی که می توان این گونه سفرها را در چارچوب گردشگری در طبیعت به حساب آورد علاوه بر آن از نظر تعاریف نیز هیچ گاه گردشگری مبتنی بر طبیعت تنها معادل اکوتوریسم نیست در واقع اکوتوریسم زیر مجموعه ی طبیعت گردی محسوب می گردد.

منبع : مجله چتراتا

توسعه ی گردشگری در جهان و این که در آینده ای نزدیک این پدیده جایگزین صنعت نفت و خودروسازی و غیره در جهان خواهد شد شرایط ویژه ای را به خود اختصاص می دهد. در میان شاخه های مختلف گردشگری در جهان در سال های اخیر شاخه ای که بیش ترین رشد را داشته است " اکوتوریسم " است و ایران با دارا بودن میراث فرهنگی و تاریخی جزو ده کشور برتر جهان است که از نظر تنوع زیستی جزء پنج کشور مطرح جهان است اما متاسفانه از نظر تعداد جذب گر به دلایل بسیار در رتبه های پایین جدول سازمان جهانی و جهانگردی قرارر گرفته است. جلوه های طبیعت ایران با دارا بودن عناصری از اروپا و آسیا و آفریقا در خود قابلیت و ویژگی های آن را دو چندان کرده است و این تنوع باعث شده شرایط منحصر به فردی را در ایران به وجود آورد و مجموع هیچ کشوری از لحاظ داشتن ظرفیت های بالقوه گردشگری به ایران نمی رسد و این در حالی است که سازمان جهانگردی اعلام کرده است که درآمد سالانه ایران از طریق اکوتوریسم می تواند به 12 میلیارد برسد و همچنین در سال 2000 سازمان یونسکو اعلام کرد اگر چه ایران روی کمربند خشک قراردارد اما دارای مقام هفتم ذخیره گاه های زیست کره زمین است و دارای تنوع زیستی منحصر به فردی می باشد و جای تاسف است که ایران در بین شصت کشور توریست پذیر جایی ندارد و فقط چیزی حدود صد هزار نفر گردشگر واقعی در سال به ایران سفر می کنند . که از این تعداد حدود دو درصد آن ها اکوتوریست هستند.

و جای تاسف است زمانی که مشاهده می کنیم در کشورهای دیگر سازمان های دولتی و غیر دولتی به شدت پیگیر حفظ احیا و توسعه زیستگاها و محافظت از گونه های گیاهی و جانوری و هدف اول آن ایجاد بسترسازی و بهره برداری از آن بسترها برای محافظت است ، اما در ایران دو وهله ی اول بهره برداری اقتصادی از این موقعیت های زیست محیطی قراردارد. این در حالی است که اعلام می دارند شیر و ببر ایرانی منقرض شدن هستند اما کشورهای در حال توسعه مانند ترکیه ، تایلند ، مالزی و غیره سواحل خود را در جهت جذب گردشگر آماده می کنند و از مناطق جنگلی و پارک های خود جهت حفظ گونه های جانوری و گیاهی خود استفاده می کنند.

در حالی که سواحل آبی ایران در شمال و جنوب در اختیار افراد و بنگاه های خصوصی در آمده است یا مغفول و مهجور مانده است. بنابراین لازمه ی گریز از پیامدهای نامطلوب گردشگری و دستیابی به الگوهای بهینه توسعه گردشگری ، برنامه ریزی زمین و ارزیابی توان اکولوژیکی است زیرا اکوتوریسم به طور عمده بر منابع و جاذبه هایی استوار است که محیط طبیعی در اختیار گردشگر قرار می دهد که بهره گیری از آن به شرایط و امکانات مناسب نیاز است " هرتز " اولین فردی است که در سال 1965 واژه اکوتوریسم را معرفی کرد و دور نگاه وی اکوتوریسم چیزی نیست جز حفظ و نگهداری از محیط زیست، جوامع بومی و سفر مسئولانه با هدف ایجاد پایداری در زیست بوم. بنابراین مبحثی که همواره محل تامل در این زمینه بوده ، تمایزی است که بین گردشگری مبتنی بر طبیعت به عنوان یک الگوی فضایی و اکوتوریسم به عنوان یک گونه گردشگری وجود دارد. این در حالی است که بیش تر مواقع این دو مترادف هم محسوب می شوند و حتی گاهی یکی پنداشته می گردند. هم چنین در بازار جهانی گردشگری در طبیعت یک بخش ملکی محسوب می شود که اکوتوریسم جزیی از آن در کنار گردشگری ماجراجویی است. در واقع اکوتوریسم بخشی در حال گسترش از بازار گردشگری مبتنی بر طبیعت است.

در این راستا نمی توان سفر به طبیعت را بدون در نظر گرفتن ویژگی های آن اکوتوریسم نامید در حالی که می توان این گونه سفرها را در چارچوب گردشگری در طبیعت به حساب آورد علاوه بر آن از نظر تعاریف نیز هیچ گاه گردشگری مبتنی بر طبیعت تنها معادل اکوتوریسم نیست در واقع اکوتوریسم زیر مجموعه ی طبیعت گردی محسوب می گردد.

منبع : مجله چتراتا