حمل ونقل دریایی ، یکی دیگر از انواع گردشگری است که به واسط دارا بودن مرزهای آبی با دیگر کشورها بسیار حائزاهمیت است . و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست اگر برنامه توسعه گردشگری بخواهد ادامه یابد باید به توسعه زیرساخت های حمل و نقل توجه شود به ویژه حمل و نقل دریایی با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی ایران نقش این صنعت در توسعه همه جانبه در کشور به خوبی قابل ملاحظه است . علاوه بر این صنعت حمل و نقل هر کشور بیان گر وضعیت اقتصادی و میزان توسعه صنعتی آن کشور است . به نحوی که این صنعت را باید یکی از عوامل مهم در توسعه اقتصادی ، گردشگری ، فرهنگی و اجتماعی هر جامعه به شمار آورد .
در این راستا و با توجه به موقعیت ایران برای ایجاد یک هاب حمل و نقل می توان آن را از لحاظ موقعیت ژئواستراتژیک و ژئوپلیتیکی در نظر گرفت.و از این موقعیت ایران می توان به عنوان قطب حمل و نقل منطقه ای و گردشگری بهره گرفت. با وجود دریای زیبای خلیج فارس و دسترسی به آب های اقیانوسی و آزاد و در شمال وجود دریای خزر، راه آهن شمال مشهد به جنوب بندرعباس و همچنین قرار گرفتن در مسیر پرتردد هوایی همه از عواملی است که نقش ترانزیستی و گردشگری ایران را در خاورمیانه به خوبی نشان می دهد. اما با این وجود ایران با داشتن این مرزهای شمالی و جنوبی فرصت های گسترده ای که برای توسعه حمل و نقل دریایی دارد هیچ تلاشی در این زمینه صورت نگرفته وهیچ کشتی کروز استانداردی با کیفیت بالا در زمینه ی ارایه خدمات گردشگری و سفرهای تفریحی و گشت دریایی بین المللی وجود نداردکه بتوان از طریق آن گردشگری دریایی را توسعه بخشید گرچه در این حوزه اقداماتی کوچک در آب های شمالی و جنوبی انجام شده اما هنوز برنامه ریزی و هدف گذاری خاصی صورت نگرفته است. ورود گردشگر به کشور باید توام با در نظر گرفتن همه ی کمیت ها باشد . زیرا توسعه کمی و کیفی حمل و نقل مسافر جهت ورود و خروج آن به کشور حائز اهمیت است. بنا در کوچک و پسکرانه ها باید به بهترین نحو استفاده گردد اما متاسفانه ایران باداشتن چیری حدود پنج هزار کیلومتر مرز آبی بسیاری از کرانه ها را می بینم که مغفول و مهجور مانده اند آبهایی که کشورهای دیگر برای داشتن تکه ای از آن به دلیل وجود آب های گرم در طول تاریخ جنگ های بسیاری را ایجاد کرده اند سواحلی مانند مکران ، عسلویه ، قشم ، دیر، بوشهرو غیره چرا که دریا فقط به حمل بار و ترانزیت وصیادی ختم نمی گردد و قطب اصلی فعالیت اقتصادی آن بر پایه گردشگری و جذب گردشگر است در کشور ما هر چند که وجود تحریم ها و محدودیت های بیمه ای بی تاثیر نبوده است . اما چنین موضوعی دلیل برعدم تقویت ورسیدگی به این بخش نیست زیرا توجه به دریا وگردشگری به تنهایی می تواند اقتصاد هر کشوری را دگرگون سازد. با این اوصاف متاسفانه شاهد کم لطفی بسیاری در خطه ی جنوب و سواحل جنوبی ایران و دریا هستیم و این در حالی است که بیش ترین فعالیت و درآمد زایی اقتتصادی برای دولت و مردم می تواند از این سرزمین ها و بنادر باشد. و بدون چشم انداز و راهبردهای عملی و مسولانه رسیدن به این مهم امکان پذیر نخواهد بود. زیرا ظرفیت های گردشگری ایران و قسمت های ساحلی و زیرساخت های آن بسیار ناچیز و ضعیف است و موضوعاتی چون بودن شناورهای مدرن و به روز ، هتل ها ، مراکز خرید، پارک های تفریحی و کشتی های کروز با امکانات رفاهی و تکنولوژی جدید ،سوخت مناسب بیمه و غیره همگی دست به یک و دیگر می دهند و این سواحل را از جذب گردشگران دور می کنند . گام نخست در تدوین و رفع این معضلات توسعه شبکه حمل و نقل مسافر دریایی و گردشگری در این مناطق و تعیین پتانسیل این مناطق در زمینه ی مسافرت های دریایی و ساختن زیر ساخت های مهم است. تعیین پتانسیل نواحی مسافری دریایی یک تصمیم گیری چند معیاره می باشد ، چرا که برای سنجش قابلیت های هر ناحیه با معیارهای مختلف باید در مقایسه با سایر نواحی سنجیده شود. با توجه به این مهم استفاده از روش های موجود در تصمیم گیری چند معیاره ضروری می باشد .
معیارها و متغیرهای مختلفی از جمله موقعیت خاص جغرافیایی منطقه ، امنیت منطقه ، زیرساخت های مسافری آن منطقه ، وجود امکانات و رفاهی و غیره بر تصمیمات نهایی گردشگر جهت سفر دریایی موثر است. بنابراین صنعت گردشگری دریایی را می توان با توسعه ی آن به خصوص زیرساخت ها وایجاد امکانات رفاهی گسترش داد و یکی دیگر از راهکارهای این توسعه جذب سرمایه گذار خارجی است زیرا گردشگری کارخانه ای عظیم و بدون دود است . اما با تحریم های ایجاد شده این سوال پیش می آید که آیا راهکارهایی وجود دارد تا سرمایه گذار خارجی برای سرمایه گذاری ایران و سواحل آن را مقصد مناسبی بداند . زیرا توجه به سرمایه گذار برای بهبود گردشگری از جمله راهکارهای مهمی است که کارشناسان گردشگری به آن باور دارند و معتقدند زیرا این بعد گردشگری دریایی به تنهایی می تواند تمام کمبودهای اقتصادی را جبران کند . کسانی که از نعمت دریا برخوردارند آن هم آب های گرم می تواند درآمدی فراتر از نفت داشته باشد .پارک های تفریحی، شنا ، قایقرانی ، غواصی ، والیبال ساحلی ، تورهای دریایی ، حمل و نقل دریایی و غیره می تواند در جذب گردشگر و سرمایه گذار بسیار مفید باشد.
منبع : حمل و نقل دریایی و گردشگری مجله چتراتا
حمل ونقل دریایی ، یکی دیگر از انواع گردشگری است که به واسط دارا بودن مرزهای آبی با دیگر کشورها بسیار حائزاهمیت است . و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست اگر برنامه توسعه گردشگری بخواهد ادامه یابد باید به توسعه زیرساخت های حمل و نقل توجه شود به ویژه حمل و نقل دریایی با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی ایران نقش این صنعت در توسعه همه جانبه در کشور به خوبی قابل ملاحظه است . علاوه بر این صنعت حمل و نقل هر کشور بیان گر وضعیت اقتصادی و میزان توسعه صنعتی آن کشور است . به نحوی که این صنعت را باید یکی از عوامل مهم در توسعه اقتصادی ، گردشگری ، فرهنگی و اجتماعی هر جامعه به شمار آورد .
در این راستا و با توجه به موقعیت ایران برای ایجاد یک هاب حمل و نقل می توان آن را از لحاظ موقعیت ژئواستراتژیک و ژئوپلیتیکی در نظر گرفت.و از این موقعیت ایران می توان به عنوان قطب حمل و نقل منطقه ای و گردشگری بهره گرفت. با وجود دریای زیبای خلیج فارس و دسترسی به آب های اقیانوسی و آزاد و در شمال وجود دریای خزر، راه آهن شمال مشهد به جنوب بندرعباس و همچنین قرار گرفتن در مسیر پرتردد هوایی همه از عواملی است که نقش ترانزیستی و گردشگری ایران را در خاورمیانه به خوبی نشان می دهد. اما با این وجود ایران با داشتن این مرزهای شمالی و جنوبی فرصت های گسترده ای که برای توسعه حمل و نقل دریایی دارد هیچ تلاشی در این زمینه صورت نگرفته وهیچ کشتی کروز استانداردی با کیفیت بالا در زمینه ی ارایه خدمات گردشگری و سفرهای تفریحی و گشت دریایی بین المللی وجود نداردکه بتوان از طریق آن گردشگری دریایی را توسعه بخشید گرچه در این حوزه اقداماتی کوچک در آب های شمالی و جنوبی انجام شده اما هنوز برنامه ریزی و هدف گذاری خاصی صورت نگرفته است. ورود گردشگر به کشور باید توام با در نظر گرفتن همه ی کمیت ها باشد . زیرا توسعه کمی و کیفی حمل و نقل مسافر جهت ورود و خروج آن به کشور حائز اهمیت است. بنا در کوچک و پسکرانه ها باید به بهترین نحو استفاده گردد اما متاسفانه ایران باداشتن چیری حدود پنج هزار کیلومتر مرز آبی بسیاری از کرانه ها را می بینم که مغفول و مهجور مانده اند آبهایی که کشورهای دیگر برای داشتن تکه ای از آن به دلیل وجود آب های گرم در طول تاریخ جنگ های بسیاری را ایجاد کرده اند سواحلی مانند مکران ، عسلویه ، قشم ، دیر، بوشهرو غیره چرا که دریا فقط به حمل بار و ترانزیت وصیادی ختم نمی گردد و قطب اصلی فعالیت اقتصادی آن بر پایه گردشگری و جذب گردشگر است در کشور ما هر چند که وجود تحریم ها و محدودیت های بیمه ای بی تاثیر نبوده است . اما چنین موضوعی دلیل برعدم تقویت ورسیدگی به این بخش نیست زیرا توجه به دریا وگردشگری به تنهایی می تواند اقتصاد هر کشوری را دگرگون سازد. با این اوصاف متاسفانه شاهد کم لطفی بسیاری در خطه ی جنوب و سواحل جنوبی ایران و دریا هستیم و این در حالی است که بیش ترین فعالیت و درآمد زایی اقتتصادی برای دولت و مردم می تواند از این سرزمین ها و بنادر باشد. و بدون چشم انداز و راهبردهای عملی و مسولانه رسیدن به این مهم امکان پذیر نخواهد بود. زیرا ظرفیت های گردشگری ایران و قسمت های ساحلی و زیرساخت های آن بسیار ناچیز و ضعیف است و موضوعاتی چون بودن شناورهای مدرن و به روز ، هتل ها ، مراکز خرید، پارک های تفریحی و کشتی های کروز با امکانات رفاهی و تکنولوژی جدید ،سوخت مناسب بیمه و غیره همگی دست به یک و دیگر می دهند و این سواحل را از جذب گردشگران دور می کنند . گام نخست در تدوین و رفع این معضلات توسعه شبکه حمل و نقل مسافر دریایی و گردشگری در این مناطق و تعیین پتانسیل این مناطق در زمینه ی مسافرت های دریایی و ساختن زیر ساخت های مهم است. تعیین پتانسیل نواحی مسافری دریایی یک تصمیم گیری چند معیاره می باشد ، چرا که برای سنجش قابلیت های هر ناحیه با معیارهای مختلف باید در مقایسه با سایر نواحی سنجیده شود. با توجه به این مهم استفاده از روش های موجود در تصمیم گیری چند معیاره ضروری می باشد .
معیارها و متغیرهای مختلفی از جمله موقعیت خاص جغرافیایی منطقه ، امنیت منطقه ، زیرساخت های مسافری آن منطقه ، وجود امکانات و رفاهی و غیره بر تصمیمات نهایی گردشگر جهت سفر دریایی موثر است. بنابراین صنعت گردشگری دریایی را می توان با توسعه ی آن به خصوص زیرساخت ها وایجاد امکانات رفاهی گسترش داد و یکی دیگر از راهکارهای این توسعه جذب سرمایه گذار خارجی است زیرا گردشگری کارخانه ای عظیم و بدون دود است . اما با تحریم های ایجاد شده این سوال پیش می آید که آیا راهکارهایی وجود دارد تا سرمایه گذار خارجی برای سرمایه گذاری ایران و سواحل آن را مقصد مناسبی بداند . زیرا توجه به سرمایه گذار برای بهبود گردشگری از جمله راهکارهای مهمی است که کارشناسان گردشگری به آن باور دارند و معتقدند زیرا این بعد گردشگری دریایی به تنهایی می تواند تمام کمبودهای اقتصادی را جبران کند . کسانی که از نعمت دریا برخوردارند آن هم آب های گرم می تواند درآمدی فراتر از نفت داشته باشد .پارک های تفریحی، شنا ، قایقرانی ، غواصی ، والیبال ساحلی ، تورهای دریایی ، حمل و نقل دریایی و غیره می تواند در جذب گردشگر و سرمایه گذار بسیار مفید باشد.
اجاره ماشین های لاکچری در تهران